Jak wiadomo na skutek kolejnej nowelizacji przepisów prawa podatkowego z dniem 31 grudnia 2021 r. została wyeliminowana z obrotu prawnego możliwość wyboru preferencyjnego sposobu opodatkowania w formie tzw. karty podatkowej. Karta podatkowa może być stosowana bowiem stosowana wyłącznie na zasadzie kontynuacji. Z rozwiązania tego korzystała niewielka ilość podatników – głównie rzemieślnicy, ale także lekarze i lekarze dentyści oraz weterynarii.

Sprawa dotyczyła zarzucanego przez organy uchybienia terminowi do złożenia oświadczenia o wyborze karty podatkowej w zakreślonym przez ustawodawcę terminie. Tymczasem podatnik dochował wszystkich wymaganych prawem warunków, co potwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynikało bowiem, że skarżący w dniu 28 grudnia 2021 r. w Urzędzie Miejskim dokonał wpisu swojej działalności gospodarczej do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Nie ulega zatem wątpliwości, że podatnik zgłaszając działalność gospodarczą zadeklarował chęć opodatkowania w formie karty podatkowej.

Z informacji Urzędu Miejskiego wynika, że wskutek modernizacji w aplikacji CEIDG 28 grudnia 2021 r. nie było możliwości wyboru karty podatkowej jako formy opodatkowania (pomimo że przepisy w tym dniu umożliwiały wybór tej formy), ponieważ od 15 grudnia 2021 r. wprowadzono nowe wnioski dostosowane do przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2022 r. Ponadto system ten nie działał poprawnie, zawieszał się, nie były dostępne wszystkie funkcje, a próba przesłania załączników, np. PIT-16 nie powiodła się. Okres wdrażania nowej aplikacji trwał do 15 stycznia 2022 r.

Wobec powyższego, WSA w Poznaniu wyrokiem z 18 listopada 2022 r. (sygn. akt I SA/Po 488/22) orzekł, że ogólne zasady postępowania – takie jak chociażby zasada praworządności, czy prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej – nie pozwalają, aby strona ponosiła negatywne konsekwencje modernizacji w aplikacji CEIDG w dniu 28 grudnia 2021 r. Skarżąca nie miała wpływu na fakt, że od dnia 15 grudnia 2021 r. obowiązywały w systemie już nowe wnioski, które zawierały jedynie możliwość dokonania wyboru pomiędzy opodatkowaniem na zasadach ogólnych, podatkiem liniowym oraz ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Jak wynika też z pisma Urzędu Miejskiego [...] z 20 czerwca 2022 r. system ten (w okresie jego modernizacji) nie działał poprawnie: zawieszał się, nie były dostępne wszystkie funkcje a próba przesyłania załączników np.: PIT-16 nie powiodła się. Wywodzenie zatem przez organy ujemnych skutków dla skarżącej nieprawidłowego funkcjonowania systemu informatycznego byłoby sprzeczne z zasadą państwa prawa. Tego rodzaju postępowanie organów, jak wskazano powyższej, narusza zasadę wyrażoną w treści art. 121 O.p., zgodnie z którą zaufanie do organów podatkowych powinno polegać przede wszystkim na ochronie interesu podatnika. Tym samym zarzut naruszenia art. 30 ust. 2 w związku z art. 25 ust. 1 pkt 1 - 7 u.z.p.d. Sąd uznał za zasadny.

W świetle powyższego, Sąd orzekł, że ponownie rozpoznając sprawę organy zobowiązane będą przyjąć, że podatnik dochował terminu do złożenia wniosku o opodatkowanie w formie karty podatkowej.

Orzeczenie, o którym mowa powyżej, jest prawomocne.